السلام علیک یا اباالفضل العباس ..
گم می شوم در صدای زنجیرها، صدای سینه زنی ها، صدای هق هق بی وقفه اشک ها.
گم می شوم تا شاید تو پیدایم کنی. شاید دست های جدا افتاده تو دست هایم را بگیرند.
به هر طرف می دوم، تا در نگاه تو که به سمت در خیره مانده اند، آب شوم و به سمت خیمه ها بدوم! بدوم به سمت تشنگی بی وقفه کودکان؛ کودکانی که سال هاست منتظر آمدن تواند.
دنبال دست های تو
خیابان ها هم عزاداری می کنند. عطر تو را از کنار علقمه می شنوم. عطر تو در نفس عزاداران و اشک ها جاری است. صدای فرات را می توانم بشنوم؛ دارد دنبال تو می گردد؛ دنبال دست های دور از مشک تو؛ دست های در راه مانده ات. چه قدر نزدیک آسمان شده ایم!
-- عمو عباس / سید مجید بنی فاطمه .. دریافت
سرزمینی که سراپای آن را عشق گرفته است؛
سرزمینی که خاکش شفابخش دردهای بی درمان است؛
سرزمینی که جگرگوشه علی و زهرا را در خود جای داده است؛
سرزمینی که صدای «هیهات من الذلة» حسین در آن به آسمان رفت و سقف آسمان ها را شکافت؛
سرزمینی که در آن امامی ندای «هل من ناصر ینصرنی» سر داد و کسی جز تیغ های شمشیر و تیزی نوک نیزه ها پاسخش را نداد.
سرزمینی که هنوز از آن صدای سیلی خوردن رقیه و العطش کودکان به گوش می رسد.
ای سرزمین تب دار کربلا که به حق کرب و بلا نامیده شدی! می خواهم با سخنانی هر چند کوتاه از تو شکایت کنم.
ای خاک! هنگامی که سر حسین بن علی را بریدند، بر بدنش اسب دواندند، خیمه هایش را آتش زدند، عباسش را قطعه قطعه کردند، سجادش را به زنجیر کشیدند، خاندانش را به اسارت بردند، چرا دهان باز نکردی و آنان را در کام خود فرو نبردی؟
ای آسمان! چرا آنان را در سیلاب گرفتار نکردی؟
ای باد! چرا آنان را در قهر خداگونه خویش گرفتار نکردی؟
کجا بودید ای پرستوهایی که اصحاب فیل را با آن همه هیمنه زمین گیر کردید؟ چرا کسی به فریاد حسین نرسید؟ می دانم چه می خواهید بگویید؛ می خواهید بگویید ما مانده بودیم که چه کنیم و حیرت زده نگاه می کردیم که یک قوم چقدر پست می شود که با امامش، با کسی که رسول خدا صلی الله علیه وآله درباره اش فرمود: «حسین منّی و انا من حسین» این گونه رفتار می کند.
شاید شما هم سرّ این سکوت را نمی دانستید؛ سرّ آن این بود که زمین و زمان و تمام موجودات عالم تا ابد یزید و یزیدیان را لعنت کنند و سلام و صلوات خود را نثار حسین علیه السلام و اصحابش کنند؛
اَلسَّلامُ عَلَى الْحُسَیْنِ
وَ عَلى عَلِىِّ بْنِ الْحُسَیْنِ
وَ عَلى اَوْلادِ الْحُسَیْنِ
وَ عَلى اَصْحابِ الْحُسَیْنِ
میثم مطیعی:
سلام
عزاداری هاتون قبول
من واقعاً موندم!؟
تو این سرما
آخه چرا؟
این خانومها چرا همچین اند؟؟!
تو این سرما حداقل حجاب نمیخوای نداشته باشی، نداشته باش ؛ به جهنم! خو خودتون سرما میخورید!
یا به قول دیگه
تو این سرما حجاب نمیزارید که سرمابخورید ؛ به جهنم! حداقل حرمت تاسوعا عاشورا را حفظ کن!
کسی مجبورتون نکرده تو این سرما و روز تاسوعا با این وضع بیاید بیرون!
اینجوری که عزاداری نمیشه!
بخدا من موندم
حالا میخوای آرایش بکنی،بکن
میخوای تیپ بزنی،بزن
میخوای موهاتو بدی دمِ باد،بده
حالا نمیخوای چادر سر کنی،سر نکن
چرا دیگه میخوای سرمابخوری!؟؟؟؟
حداقل مانتو که میپوشید یه کاپشنم بندازید روش خودبخود حجابتون خیلی بهتر میشه!
دیگه چشم کنترل کردنم حدی داره!
بماند که من ادعای چشم پاکی ندارم ولی شمام نه دیگه در این حد
بعضی پسرا هم که دیگه ماشالا !یه تاسوعا ، عاشورا را بیخیال شید!
هووووووووم ! من دارم سخت میگیرم؟!
اینام آثار پشت کنکور موندنه!که آدم دو ماه از خونه بیرون نمیره
بعد دوماه که میرم اینطوری میشه!
+ فردا 6:30 صبح زیارت عاشورا ، مصلی زرین شهر!
بهترین مراسم کل شهرمون از نظر من همین برنامه فرداست
++ امسال یه نکته خیلی مثبتی که دیدم اتحاد شهرمون بود!
واسه اولین بار تجمع عزادای حسینی در فلکه مرکزی با حضور همه اقشار شهر!همه اقشار ..
زرین شهریا خودتون فهمیدید چی گفتم!آقا مهدی؟اون آقا مهدی؟علیرضا؟..؟
من که نه
دلم واسه اونایی سوخت که با اینکه یه دیگ پر هنوز بود ولی بهش گفتن دیگه تموم شد
دلم واسه اون پسر بچه ای سوخت که کلی تو صف وایساد که نویتش بشه مداحی کنه ولی نذاشتن
کاش مراعات میکردند
کاش ما هم کربلایی می شدیم
در رکاب تو فدایی می شدیم ...
عمو عباس .. - سید مجید بنی فاطمه:
به محرم که میرسی، عاشورا را به یاد می‌آوری و حسین را...
به
خود ببال که عاشق و شیفته حسینی و عشق به حسین خیمه همیشه افراشته در
جان توست؛ خیمه ای به وسعت همه هستی، خیمه‌ای به بلندای همه آسمان‌ها و
کهکشان‌ها، با خوانی گسترده از عطش که تشنگی بشریت را پایان خواهد داد.
هرگز مباد بی این عشق زندگی کنیم و بی این محبت بمیریم.
مشب شب اول محرم است و فردا آغاز نخستین روز از دهه ای است که به شهادت خون خدا ختم می شود...
حسین (ع) اسوه عشق و بندگی
به دنبال کدام سرمشق و نمونه می‌گردی؟ چه کسی برای تو آرزوی رسیدن است و منتهای هدف؟
در قاب نگاهت کدام تصویر، شب و روز تکرار می‌شود و حتی در خواب و رؤیا همواره با توست؟ فکر می‌کنی مثل چه کسی باید باشی، مثل چه کسی باید زندگی کنی، حرف بزنی، حتی کارهای روزمره‌ات را انجام دهی؟
با همه جستجوهایت به کسی نمی‌رسی که در هر حال و برای همیشه انگشت اشارت به سویش نشان کنی و شک نداشته باشی که او راه‌شناس است و با او به بیراهه نمی‌روی.
سرمشق‌ها و نمونه‌های دور و برت همه تمام شدنی‌اند و گذر زمان بهتر و بالاتر از آن‌ها را معرفی می‌کند.
تو باید در پی کسی باشی که هرگز تمام نشود، کهنه نگردد، بلکه تری و تازگی و حقیقی بودنش هر روز، روشن‌تر از دیروز نمایان شود و کربلا بهترین نمونه برای همیشه انسان و همه انسان‌هاست و حسین برترین اسوه و سرمشق.
او خود فرمود: «من برای شما بهترین سرمشق و نمونه‌ام» و مگر نه اینکه حسین(ع) آیینه تمام‌نمای پیامبر است و پیامبر بالاترین اسوه حسنه؟!
حسین(ع)، همه را به خویش می‌خواند آن‌گاه که می‌فرماید: «هل من ناصر ینصرنی؛ آیا کسی هست یاری و همراهی‌ام کند؟»
بیایید همه ما لبیک‌گوی آن حنجره خون فشان باشیم که لبیک به حسین، لبیک به قرآن است.
در گذر زمان و در گردش مدام ماه، دوباره به ایستگاه محرم رسیده‌ایم. محرم فصل رویش‌ها و ریزش‌هاست.
فصل صف‌آرایی تمام خوبی‌ها در مقابل همه زشتی‌ها و پلیدی‌ها.
باز هم محرم و یک دنیا اشک و عشق و عبرت. باز هم کربلا و سرزمینی که تمام هستی به گردش طواف می‌کنند و باز هم عاشورا و یک روز به وسعت تمام روزهای خدا.
به محرم که میرسی عاشورا را به یاد می‌آوری و حسین را، عباس را، اکبر را، اصغر را، قاسم را و... زینب را.
به محرم که میرسی عطش را به یاد می‌آوری و رشادت را و شجاعت را و حَمیّت را و ولایت‌مداری را و ایثار را و شهادت را و ... اسارت را.
به محرم که میرسی روزهایت را همسایه شیرمردان میدان کربلا و شب‌هایت را در کنار خیمه‌های ذکر و مناجات و دعا باش تا همیشه کربلایی باشی.
به محرم که میرسی، سوگوار عزیز فاطمه می‌شوی و سینه‌زن و زنجیرزن ثارالله و اشک برگونه‌هایت پرپر می‌شود.
به خود ببال که خدا خیرخواه توست، که صادق آل محمد (ع) می‌فرماید:
«من اراد الله به الخیر فقذف فی قلبه حب الحسین وحب زیارته»
«هر کس خدا برایش خیر بخواهد محبت حسین و شوق زیارت او را در دلش می‌گذارد.»
به خود ببال که عاشق و شیفته حسینی و عشق به حسین خیمه همیشه افراشته در جان توست، خیمه ای به وسعت همه هستی، خیمه‌ای به بلندای همه آسمان‌ها و کهکشان‌ها، با خوانی گسترده از عطش که تشنگی بشریت را خاتمه خواهد داد...
هرگز مباد بی این عشق زندگی کنیم و بی این محبت بمیریم..
خیلی این را دوست دارم:
مداحی شب اول محرم .. حاج محمود کریمی
باز هم معتکف خیمه ی ماتم شده ام
شعبه ی کوچکی از چشمه ی زمزم شده ام
بارالها اجلم را تو به تاخیر انداز
چند روزی است که دلتنگ محرم شده ام
به غبارحرم کربــُ ـبَلایت سوگند
دوست دارم که شبی درحَرَمت گریه کنم
به خدا در هوس دیدن شش گوشه دلم تاب ندارد ...
وقتی نام عاشورا به گوش می‌رسد، آتش سوزناکی از غم، دل را در بر می‌گیرد و اشک، امان را می‌برد. وقایع دردناک عاشورا تا بعد از ظهر که هنگامه شهادت امام حسین علیه السلام بود یکسری جنایات را به خود دید و از شهادت امام حسین (علیه السلام) به بعد سرزمین کربلا شاهد فجایع و جنایاتی خاص در مورد اهل بیت پیامبر بود.
"بقیه در ادامه مطلب"
برگرفته از : تبیان
"بقیه در ادامه مطلب"
برگرفته از :تبیان
سلام
خوش اومدید
اینجا همه چیز خودمونی و ساده س ..
-
۴ تیر ۹۳ , ۲۲:۲۴آنتی روحیه
-
۳۱ خرداد ۹۳ , ۲۲:۳۷حیف شد . .