قبل از اینکه پست اصلی مربوط به امتحان نهایی ادبیات وزبان فارسی را بزارم یه پیش مقدمه میگم!
امتحان در کل خوب بود!
تعداد سوالات 43 عدد در پنج برگ!خوده پاسخنامه هم 2 برگ!
ینی جمعاً هفت تا برگ داشتیم!
پِدَرمون در میومد تا یه سوال را پیدا کنیم :))
کلاً ادبیات یه قانونی داره اونم اینه که هرچیزی به ذهنت خطور کرد رو برگه بنویس :))
مخصوصاً تو قسمت معنی نظم و نثر :))
سوال آخر قسمت آخر مربوط به شعر حفظی بود!
من کلاً هیچ شعری حفظ نکرده بودم و کلاً بیخیال دونمره شدم
بماند که به امید امدادهای غیبی وارد جلسه شدم :))
بماند که از دو نمره ممکن احتمالاً یک نمره بیارم :))
اما آخرین شعری که جاخالی داده بودند این بود:
نیست یک دم شکند خواب به چشم کس و لیک / غم این خفته چند / خواب در چشم ترم می شکند
این سه قسمت که زیرش خط کشیدم جاخالی بود
یک دم را به درستی و کاملاً درست دریافت و ابلاغ کردم :))
لیک را نمیدونم چرا "نیک" شنیدم! :)) نوشتم نیک ولی خب ایشالا که درست بگیرن :))
اما اون خواب در چشم ترم می شکند را خیلی تلاش کردم که بفهمم دوستم چی میگه!ولی نمیفهمیدم،چون هیچ پیش زمینه ذهنی نداشتم نمیفهمیدم!!!آخر امتحان،دقیقاً وقتی میخواستم بلند شم،محض خنده نوشتم:"دل خوش سیری چند!" =)) :))
خو چیکار کنم؟؟نفهمیدم!
باقیش بمونه واسه بعداً !
