کاش همانند درخت بودم.

حرکت کنم روبه آسمان،

در حالیکه در برابر عظمت آن سرخم کرده است،

سبز باشم،بدون آنکه نوازش آفتاب ، آغوش خاک و آئینگی چشمه را فراموش کنم.

  قد بکشم، بی آنکه از ریشه جدا شوم...

◄  شاخه هایم را به سوی آسمان پر بدهم ،

بی آنکه سایه ام را از خستگان دریغ کنم..