ツ خودمونی ツ

قای رییس جمهور ، جمعه را فراموش نکنید و دیشب را که مردم برای کشورشان سنگ تمام گذاشتند.

جمعه ، بیست و چهار خرداد ماه ،صبح زود به نزدیک ترین شعبه ی اخذ رای رفتم و فکر کردم هنوز کسی از خواب بیدار نشده ، شنیده بودم خیلی ها به قول خودشان انتخابات را تحریم کرده اند و رسانه های غربی هم که این روزها از تشویق مردم برای خارج نشدن از خانه و رای ندادن ، چیزی کم نگذاشتند اما سر ساعت 8 صبح یک مدرسه در خیابانی فرعی ، و چند نفری که برای رای دادن آمده بودند ، حرف های دیگری می گفت. بعد از دادن رای کمی در آن مدرسه ماندم و تا ساعت 10 شاهد افزایش لحظه به لحظه ی کسانی بودم که برای رای دادن می امدند.به خیابان امدم تا به شعبه های دیگر هم سری بزنم. چند مسجد بزرگ و حسینیه ی ارشد و جماران ! نمی توانم بگویم یعنی می توانم بگویم اما نمی خواهم ! شما که ایرانی هستید و حتما خودتان لذت دیدن این صحنه ها را برده اید و آنها که وطنشان ایران است و به بهانه های مختلف در این جمع حضور پیدا نکردند ، باشدتا وقتی دیگر به ما بپیوندند.

اما بعد از ظهر چهره ی شهر کاملا تغییر کرده بود ،خیابان های اطراف مراکز اخذ رای ،شاهد مردمی بود که شناسنامه به دست باعجله خود را به صف های گاهی خیلی طولانی رای گیری برسانند.

اینهایی که می گویم برای تویی که سر انگشتت در روز جمعه جوهری شده است ، تکراری است اما آقای رییس جمهور اینها را برای شما می گویم.

نمی دانم آنروز ،فکر فردایی که چه می شود ، اجازه داد تا خوب به کشورمان و مردم مان نگاه کنیدیا نه ؟هیچ فیلم و عکسی نمی تواند حس خوب مردمی را که با شناسنامه های شان ، به پای صندوق رای می روند و مهر تاییدی بر نظام کشورشان می زنند و مردی از دنیای رنگارنگ سیاست را روی کاغذ سفید ترسیم می کنند را به تصویر بکشد.

پیر مردی که افتخار می کند شناسنامه اش پر است از مهر های انتخابات های مختلف ،جوانی که رای اولیست و با اعتماد به کشورش ،رای می دهد.

آقای رییس جمهور ، پیروزی تان را تبریک می گویم اما روز جمعه را فراموش نکنیدو مردمی را که چند هفته ، بین شما و دیگر کاندیدا فکر کردند ، برنامه های انتخاباتی تان را دیدند و در نهایت شما و یا دیگری را انتخاب کردند.

مردم ایران این بار هم با وجود مشکلات سخت اقتصادی، خوش درخشیدند و بازهم میز گردهای پشت آنتن های بی بی سی و من و تو و دیگر دلسوزان فراری از ایران را ناامید کردند.

مردم ما باز هم ثابت کردند که بیهوده می کوشند تا متقاعدشان کنند روز انتخابات از خانه بیرون نیایند ، آنها سنگ تمام گذاشتند .حال نوبت شماست.

مردم حتی برای جشن شادی هم عجله نکردند. تنها زمانی که از مجرای قانون ،خبر پیروزتان را شنیدند ، به خیابان ها آمدند. شب هنگام که ایران یکپارچه شادمانی شد ، را بخاطر بسپارید. حتما صدای بوق ها و شعارها به خانه تان رسیده است اما می خواهم بگویم که در بین افرادی که به خیابان ها آمده بودند ، طرفداران دیگر کاندیدا هم حضور داشتند.

اینبار مردم ما ثابت کردند ، که اگر سیاستمدارانشان بد اخلاقی نکنند ، همان مردمی هستند که کنار هم سال هاست موجب حیرت دیگران شده اند.

آقای رییس جمهور ، این حضور یکپارچه را حفظ کنید. یادم می آید در مناظرات و حرف های قبل از انتخابات ، همه ی کاندیداها و از جمله شما ،می گفتید وقتی رای بیاورید ، از دیگر اندیشه ها و گروه ها استفاده خواهید کرد. حال چشم همه ی ما به انتخاب های شماست امیدوارم ناامید نشویم.

آنقدر حرف های مناظرات همه ی کاندیداها زیبا بود که آنهایی که گمان می کردند :شهر خالیست ز عشاق شود از طرفی ،مردی از خانه برون آید و کاری بکند...همه باور کردند کشور ما مرد سیاسی خوش ایده  وپر توان کم ندارد.خدا کند حرف های قشنگ فقط برای پشت دوربین ها نباشد. مردمی که به این حرف ها اعتماد کردندو به صحنه آمدند ، فراموش نمی کنند ،شما هم فراموش نکنید.

هفته هاست گوش های مان پر شده از نبرد کلماتی که هر کدام اگر اجرا شود ، خستگی مردم به در می شود.

برخی گفتند: ایران سربلند ، تغییر زندگی مردم. برخی دیگر گفتند :سلام بر زندگی سلام بر اشتغال، آرامش و آنچه یک زندگی آرام را برای جوانان شکل می دهد.

برخی دیگر شعارشان گفتمان امام و انقلاب و مقاومت، رمز پیشرفت و عدالت بود .

برخی دیگر از زندگی آبرومندانه و شرافتمندانه در سایه کشورداری خردمندانه گفتند . از دولت متمم گفتند،دولتی با ویژگی های متدین، تجربه دار، متخصص، معتدل و مشورت پذیر.ازاخلاق مداری و ثبات مدیریت کشور گفتند.ساختن ایرانی آباد و سربلند و تحقق سند چشم انداز بیست ساله کشور

از توسعه جمهوریت که مردم خود تصمیم بگیرند و توسعه اسلامی به این معنی که هیچ دولتی در کشور نتواند دست در جیب فقرا بکند، نیز گفتند.

آقای رییس جمهور ، این ها شعارهای رقبای شما بود که امیدوارم از امروز رفقای شما شوند و همه ی این شعارها، رای عده ای از هموطنان من را به خود جذب کرد ، حرف های قشنگیست که اگر شما هم در دستور کارتان قرار دهید ، این رای ها با شما همسو خواهد شد.

و اما شما که می گفتید : دولت من دولت تدبیر و امید خواهد بود که به تدبیرش امید ساحلی است.

شما قول نجات اقتصاد، احیای اخلاق و تعامل با جهان را دادید و کلید به دست آمدید تا باور کنیم هر قفلی ، کلیدی دارد و با عقلانیت و تدبیر می شود به آن رسید.

من که به شما رای دادم یا من که به شما رای ندادم ، امروز منتظرم تا قفل های زندگی مردم باز شود. یکی از صحنه هایی که دیشب در شادی مردم آزارم می داد ، رفتگر شهرداری بود که آنوقت شب در چمن های کنار یکی از میادین نشسته بود و با خستگی به مردمی نگاه می کرد که تا چند ساعت دیگر شهر را پر می کنند از کاغذهایی با عکس و شعارهای شما و او ودوستانش باید تاصبح این کاغذها را جمع کنند و اگر سواد داشته باشند و نوشته هایش را بخوانند پیش خود خواهند گفت :یعنی قفل زندگی من باز می شود؟

هرچند من فکر می کنم او نیز از شادی مردم شاد بود اما دلش ساحل آرامش را می خواست که شما وعده داده اید.

آقای دکترحسن روحانی ، رییس جمهور ایران اسلامی ما ، ایران بنفش زیبا نیست ، آسمان باید آبی باشد ،درختان سبز باشند ، خورشید زرد باشد و ....

برای ترسیم یک ایران مقتدر ، رنگین کمانی بسازید تا آنها که به شما رای دادند،در آینده سرشان را بالا بگیرندو افتخار کنند و آنها که رای ندادند ، آرزو کنند کاش انتخابشان شما بودید.به ارزش ها ،قانون اساسی و اصولی که گفتید ،پایبند باشید و نگذارید اعتماد مردم خدشه دار شود.