تو دو تا پست قبل یه مقدمه گفتم..
بعضیها تو فضای مجازی هر غلطی خواستند میکنند و به حساب مجازی بودن فضایش میذارند..در حالیکه همه ما ها واقعی هستیم..
بعضی ها خیلی اذیت میکنند..
گاهی باید چشمها را بست و ندید..
گوشها را بست و نشنید..
قلمها را شکست و ننوشت...
وقتی هتاکان،روح ات را جریحه دار می کنند.
به گمانشان در آن سوی این مانیتورها، رباط های خالی از احساس نشسته اند..
گناهان بزرگی مرتکب می شوند،دلی را می آزارند،قلبی را می شکنند
و نمی دانند که باید آمرزیده شوند و گرنه سزای گناهشان بس بزرگ است
و خداوند هرگز از حق بندگانش نمی گذرد.
گناه ، گناه است چه در دنیای حقیقی،چه در دنیای مجازی!
چراغها را می شکنند تا گناهشان را بپوشانند.
نمی دانند ناظر همیشه بینا از کوچکترین نیت و رفتارشان آگاه است.
