ツ خودمونی ツ

سلام
زیبا بود

امان از دست تو علی آقا!!!
یه بار می ری تو هیجان انتخابات ریاست جمهوری و شورای شهر و... ، یه بار عین این سیاست مدارها هیجان حذف و عدم حذف وبلاگت رو واسه بقیه ایجاد می کنی ،اینهمه شور و هیجان و انرزی بعد میایم می بینیم یه پست هم گذاشتی که اشک ادم درمیاد!!!

سلام علی جان.
شنیدم وبلاگتا دادی به یکی دیگه؟
درسته؟
به امید دیدار.
هر وقت وقت داشتی یه اس ام اس بده بیام ببینمت.
شماره ام را که داری؟اگه نداشتی از احسان بگیر.

سلام
زیبا بود
ولی دلیل نمیشه که تنبیه نشی

سلام
زندگی باید کرد روزگار شرایطی است که ما انفرادی وجمعی برای خودمان می سازیم
باید به آینده امیدواربود ومی دانی که :
امید ،درد را مداوا نمی کند فقط آن را قابل تحمل می کند
شادباشید

درود بر علی آقای گل و نازنین.
علی آقا اگر دوست من باشی که هستی حتما حرفهایم را به خاطر داری،حرفهایی که در بسیاری موارد خارج از درس فیزیک عنوان شده اند.دوستان واقعی من همیشه لبخند بر لب دارند.نه اینکه روزگار همیشه بر وفق مرادشان است بلکه خودشان صحنه گردان روزگارند.فرصتها را خود می آفرینند.نگاهشان به زندگی به گونه ای است که بیشتر بر لبهایشان لبخند جاری است.نه اینکه شعار می دهند که غم بر سرشان آوار نمی شود بلکه فرصتهای شادی را خود می آفرینند و منتظر نمی مانند شادی به سراغشان بیاید.چنین نگاهی به زندگی قطعا امید زیادی به فردا و فرداها دارد.در چنین نگاهی افسردگی و غم جایگاهی ندارد .آنها هر شب را در انتظار فردا سر بر بالین می نهند که فردایی روشن را آغاز کنند.آنها به دلخوشی های فردا دلخوش کرده اند.امیدها و آرزوهایی که رویا نیستند بلکه حقیقتی که خودشان در راستای تحقق آنها گام بر می دارند.علی آقا اگر صخره های بزرگ بر سر راه رود نباشند آواز خروشان رود را نخواهی شنید.زندگی دریایی پر از تلاطم است باید دل به این دریا سپرد و باید که نهراسید تا به ساحل امن رسید به قولی کشتی ها در ساحل از امنیت کامل بر خوردارند اما کشتی ها برای این منظور ساخته نشده اند و در یک قول دیگر که بی مناسبت با نگاه به زندگی نیست:دو نفر از پنجره زندان به بیرون می نگریستند یکی گل و لای را می دید و دیگری ستاره های درخشان را .علی آقا انتخاب با توست که آیا به گل و لای خیره شوی یا چشم به آسمان زیبا بدوزی و لذت ببری ، و می دانم که علی آقا دومی را انتخاب می کند.علی آقا یک توصیه دوستانه:زمستان را دور و بهار را در وجود خود داشته باش،دنیای بیرون تصویری از درون توست،بگذار در دنیای درون تو همیشه بهار باشد.
علی آقا دیل کارنگی می گوید:نعمت های خود را بشمار نه محرومیت ها را.
شاد باشی و پاینده.

هی... :(
زندگی کردن من مردن تدریجی بود
هرچه جان کند تنم عمر حسابش کردند

سلام ودرود علی آقا نکنه در ماه رمضان ناپدید شده اید این امید کیه که زندگی را قابل تحمل می کنه حتما آدم خوبیه سلام بهش برسون راستی طاعات قبول حق ...

میگم چرا هشتاد درصد کسایی ک میان اینجا قصد تننیه یا مسخره کردن یا سرب سر گذاشتنت رو دارن ؟۱فکری بحال خودت بکن...وضعیتت وخیمه

بهت این حرفا نمیاد آق پسر

کی گفته "تاشقایق هست زندگی باید کرد"؟!
من فکر می کنم سختی هایی که به قول تو روزگار به آدمها وارد می کنه خیلی سخت و پیچیده ست، والبته ما آدمها خیلی خیلی مقاوم تر از شقایق هستیم، پس اگه شقایق هم نباشه، ما آدمها می تونیم و باید زندگی کنیم!
و از طرف دیگه چرا "امید " درد رو دوا نمی کنه؟!!!! خلاف این ادعا رو بین بیمارن ناعلاج ببین. سرطانیهایی که به غیر از امید مداوای دیگه ای نداشتن و بهبود پیدا کردن و بیماران قابل علاجی که ناامیدی اونها رو از پا درآورده! این حرف من نیست، خیلی از پژوهشها تاثیر امید رو به انحائ مختلف از طریق علمی و پژوهشی مورد بررسی قرار دادن.

سلام علی آقا خوبی؟
وااااااااااااااااای چقدر خوشحالم که وبتا نبستی واقعا حیف بود .ممنون که هستی

سلام
این پستتون منو جذب کرد. خیییییییییلی جمله قشنگیه:تا شقایق هست زندگی باید کرد

:|

گابریل گارسیا مارکز ( gabriel garsia markez ) بزرگترین نویسنده ی کلمبیا و نام‌آورترین نویسنده ی جهان و برنده ی جایزه ادبی نوبل سال 1982 است.


آموخته‌های گابریل گارسیا مارکز

در 15 سالگی آموختم که مادران از همه بهتر می دانند، و گاهی اوقات پدران هم.

در 20 سالگی یاد گرفتم که کار خلاف فایده ای ندارد، حتی اگر با مهارت انجام شود.

در 25 سالگی دانستم که یک نوزاد، مادر را از داشتن یک روز هشت ساعته و پدر را از داشتن یک شب هشت ساعته، محروم می کند.

در 30 سالگی پی بردم که قدرت ، جاذبه مرد است و جاذبه، قدرت زن.

در 35 سالگی متوجه شدم که آینده چیزی نیست که انسان به ارث ببرد؛ بلکه چیزی است که خود می سازد.

در 40 سالگی آموختم که رمز خوشبخت زیستن، در آن نیست که کاری را که دوست داریم انجام دهیم؛ بلکه در این است که کاری را که انجام می دهیم دوست داشته باشیم.

در 45 سالگی یاد گرفتم که 10 درصد از زندگی چیزهایی است که برای انسان اتفاق می افتد و 90 درصد، آن است که چگونه نسبت به آن واکنش نشان می دهند.


در 50 سالگی پی بردم که کتاب بهترین دوست انسان و پیروی کورکورانه بدترین دشمن وی است.

در 55 سالگی پی بردم که تصمیمات کوچک را باید با مغز گرفت و تصمیمات بزرگ را با قلب.

در 60 سالگی متوجه شدم که بدون عشق می توان ایثار کرد اما بدون ایثار هرگز نمی توان عشق ورزید.

در 65 سالگی آموختم که انسان برای لذت بردن از عمری دراز ، باید بعد از خوردن آنچه لازم است ، آنچه را نیز که میل دارد بخورد.

در 70 سالگی یاد گرفتم که زندگی مسئله در اختیار داشتن کارت های خوب نیست ؛ بلکه خوب بازی کردن با کارت های بد است.

در 75 سالگی دانستم که انسان تا وقتی فکر می کند نارس است، به رشد وکمال خود ادامه می دهد و به محض آنکه گمان کرد رسیده شده است، دچار آفت می شود.

در 80 سالگی پی بردم که دوست داشتن و مورد محبت قرار گرفتن بزرگترین لذت دنیا است.

در 85 سالگی دریافتم که همانا زندگی زیباست...

میگم علی آقا واسه خودت قشنگ میتونی ۱مغازه لوازم خونگی بزنیا،کولر، اجاق گاز...ماشاالله همشا تو وبت داری‏!‏‏!‏‏!اگه دستت تو کار خیره به چند تا دختر دم بختم جهاز بده ثواب داره‏!‏

اون بیت شعری که تو کامنت گذاشتم دقیقاً وصف حال خودمه :)

:|
ربطش به اینجا اینه که یا نیستی
یا هستی ولی جواب نمیدی

این فک کنم نوع نگاه عطار نیشابوری بود به زندگی

:))
چرا ترجیح میدی چیزی نگی؟
میگما!
الان سرچ زدم نوشته بود فرخی یزدی
ولی یادمه تو دبیرستان با دبیر ادبیاتمون سرش بحث میکردیم میگفت عطار
نمیدونم والا!

مسلما زاویه های دید متفاوته. ولی به قول آقای محمدی زاویه نگاه رو دیگه خودت انتخاب می کنی.
چند سال پیش یه مطلبی رو کاملا اتفاقی فکر کنم تو یه مجله ای خوندم. بعدها بارها تلاش کردم که اون متن رو پیدا کنم ولی چون هیچ نشونی ازش ندارم نتونستم.
بهرحال اون مطلب شرح سفری بود که فروغ فرخزاد به جذامخانه تبریز داشت و انگار از زبان فروغ چیزهایی رو نوشته بود که بنظرم خیلی قشنگ بود!البته ببخشید اصلا خوب یادم نیست
فروغ گفته بود(مرد یا زن) جذامی رو دیدم که وقتی پرستارها خواستند آمپولش رو بزنن چه امتناعی می کرد و چه بلوایی راه انداخت که شماها می خواهید من را بکشید!من می خواهم زنده بمانم!
و زنهای جذامی ای رو دیدم که جذام تمام انگشتانشان رو خورده بود و دستهایی بدشکل داشتند ولی انگشتانشان را پر از انگشتر کرده بودند.
و جذامی که انگار فقط برای این زنده بود که با صندلی چرخدار با طلوع آفتاب او را در معرض آفتاب بگذارند تا از آفتاب لذت ببرد!

و اگه یه زمانی وقت کردی بد نیست نگاهی به کتاب"انسان در جستجوی معنا" از ویکتور فرانکل بندازی . چون زاویه دیدش زاویه خیلی قشنگیه.و این زاویه دید خیلی دردها رو نه تنها قابل تحمل بلکه درمان کرده.
راستی ایستادن فقط کار ما نیست، ایستادنِ تنها که به مرداب می ماند! باید حرکت کرد!!!

از دست تو!!! نکنه این جمله رو هم باز یه کاندیدایی گفته؟
نه در جریانش نیستم.
فکر کنم این روزا داری زیاد تستهای قرابت رو کار می کنی ها
یه چیز دیگه هم راستی می خواستم بگم:سوالم از نوع این نبود که بگی سهراب. منظورم این بود که نسبت به هر چیزی می شه تفکر انتقادی داشت و البته همان سهراب هم می گوید:
زندگی،فهم نفهمیدن هاست/زندگی،پنجره ای باز،به دنیای وجود
/تا که این پنجره باز است، جهانی با ماست/آسمان، نور، خدا، عشق، سعادت با ماست/فرصت بازی این پنجره را دریابیم/
در نبندیم به نور، در نبندیم به آرامش پر مهر نسیم/پرده از ساحت دل برگیریم/رو به این پنجره، با شوق، سلامی بکنیم
/زندگی، رسم پذیرایی از تقدیر است/وزن خوشبختی من، وزن رضایتمندی ست/زندگی، شاید شعر پدرم بود که خواند/چای مادر، که مرا گرم نمود/نان خواهر، که به ماهی ها داد/زندگی شاید آن لبخندی ست، که دریغش کردیم

:|
نه!
تو واقعاً فک کردی من حال دارم نظر طولانی آقای محمدی رو بخونم؟ :|

اوی الهام خانم درمورد نظرات آقای محمدی درست بحرف،اگه ۱ذره دقت کنید میبینید هر جمله اش رو باید با طلا نوشت

خط 11 گرامی!
من که توهین نکردم به آقای محمدی
فقط گفتم حال ندارم این متن طولانی رو بخونم
برو عزیزم قشنگ بخون حرف آدمو

:))
النا کمتر
بیشتر پیام تأثیر گذاشته!!!

علی آقا مرسی بابت حمایتت

:))
آره مواظب باش!
خیلی آروم تأثیر میذاره در حد لالیگا!

خواهش

نه
آروم سرعت اثر گذاریه
و لالیگا شدتش!

کمی به کف پاهات نگاه کن و به یاد زمان های قدیم بیفت که چوب میزدن کف پاها
و کمی هم به گوشهات فکر کن که گوش نوجوانان رو می پیچونوندند

نگاه کردی به کف پات؟
فکر کردی به گوشات؟

نه انگار شما جواب ما رو نمیدی
همین که نظرات منو تایید می کنی خودش خیلیه
خب دیگه از چه تنبیهی برات بگم؟

من با هرکی هر جور بخام حرف میزنم،ب تو ربطی نداره،الهام خانم هم بهتر دست از تظاهر برداره نخاد خودشیرینی کنه ک حالمون رو بهم زده تو این مدت،مثلا ینی از تو و ما بزرگتره‏!‏

جالبه پردیس ک گفته چرا همه سرب سرت میگذارن خودش بدتراز همه ضایت میکنه‏!سردسته همه ضایع کننده هاته...من ک حض میکنم ضایت میکنه

"الهام" و "تیک علی تیک انگلیسی (جدیدا)"حالا مثلن فک میکنید من نظرای وبلاگتون رو زیر نظر ندارم ؟ نه جدی ؟ به من میگن جغد بزرگ شب! "جغد= دانای پیر"...! بعله...!!!
اصن تجمع دو تا اصفوهونی چیزی جز پشت سر یه شیرازی حرف زدن نمیشه !!! ( برید خدا رو شکر کنید فقط "پشت سر" من حرف زدید و "غیبت" نکردید !!!)
.
.
.
تیک علی تیک انگلیسی(جدیدا ! اشاره به : ✔Ali✔ ) ! بابا قرابت معنایی ! بابا ذیق وقت ! بابا موید و موفق ! بابا سر فرصت !!!
اصن 180 درجه با چیزی که تو انجمن هستی تفاوت داری !!!

سلام بر شما
خیلی خوشحال میشم سر بزنید و نظرات خود را بگویید
اگر تمایل به نویسندگی در وبم را دارید خیلی خوشحال می شوم
یا کسی را می شناسید که حاضر به این کار هست
و با تبادل لینک
منتظرتون هستم

سلام...
با یک غزل جدید به روزم،
فرصت کردید قطعاً از حضورتون خوشحال میشم!

باسلام
چیست دلچسب ترین هدیه ی این شهرالله

یک سحر وقت اذان صحن اباعبدالله...
یادمه اول ماه مبارک که این پیامک برام ارسال شد،یک درصد هم احتمال نمیدادم توی همین ماه مبارک قسمتم بشه زائر حرم امام حسین(ع) بشم.

ولی خب امام حسین(ع)فرمودند:مثل احسان مثل باران است که وقتی میبارد برگلستان وبیابان یکسان می بارد.

وبه راستی که امام عشق،حضرت سیدالشّهدا(ع)کویر دل ما را مورد عنایت واحسان خویش قرار دادند وبه اذن آن حضرت15رمضان راهی کربلای معلی هستیم...

در خود که لیاقت نمی دیدیم شبهای قدر،پناهنده ی بارگاه ملکوتی حضرت باشیم ولی قطعا دعای خیر دوستان نیز بی اثر نبوده است...

از همه ی شما بزرگواران،حلالیت طلبیده و در تک تک اماکن شریفه ومنوره دعاگوی شما دوستان خواهیم بود....

شهر رمضان الذی انزل فیه القرآن
ازسرزمین نخل وآفتاب وازکناردریای خلیج فارس به شماسلام میکنم وبت عالیه خوشحال میشم به وبسایت روستای دودرشهرستان سیریک استان هرمزگان هم سربزنید وما را ازنظرات خود مستفیض نمایید
لحظه لحظه زندگی تان آرام وخدایی ..
عباداتتون زلال , و طاعاتتون مقبول درگاه حق,لله

نویسنده فقط علی سلیمیان

سلام‏!‏ من اگه حرفی میزنم فقط میخام شوخی کنم قصد توهین یا ضایع کردن کسی رو ندارم...آخه فعلا فقط این آقا علیه ک اگه بهش چیزی میگم ناراحت نمیشه،وگرنه آدم اگه قحط نبود ک سرب سر علی نمیگذاشتم (من الان طرف صحبتم با جناب سناتور بود‏)‏

سلام....دیگه دیگه...پس قحطی نیومده؟حالا شما ناراحت نشو..

فعلا ک داره نسل پسرا منقرض میشه‏(خدا راشکر‏)‏..الانم ک رودخونه رو دوباره باز کردن و آمار مرگ و میر پسرا دوباره بیشتر میشه؛نتیجه:قحطی پسر در راه است.نتیجه گیری رو حال کردی؟ب من میگن پردیس نتیجه گیر..

این جور ک پردیس نتیجه گیری کرده تا دو سال اینده نسل ما پسرا ب طور کل منقرض میشهولی خوشم اومد استدلالش باحال بود

درود بر معلم هندستون...چه انسان محشری بودن ایشون

با سلام و عرض ادب

وبلاگ زیبایی دارید..متشکرم
.............
تا خدا هست ، شهادت هست ..

تا شهادت هست ، شهید باید شد ،

"زندگی باید کرد"
.............
زندگی یعنی شهادت !